Σε άμεσο κίνδυνο για τη Δημόσια Υγεία οδηγεί το πρόβλημα της αυξημένης χοληστερόλης στον ελληνικό πληθυσμό. Περίπου οι...
Καλωσορίσατε στην νέα ιστοσελίδα της ιατρού
Βασιλική Πρέντζα Παθολόγος – Διαβητολόγος Μέλος της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας
“Το Παθολογικό-Διαβητολογικό Ιατρείο της κυρίας Βασιλικής Πρέντζα δραστηριοποιείται στο χώρο της υγείας δέκα και πλέον χρόνια, προσφέροντας υψηλού επιπέδου υπηρεσίες στη διάγνωση και θεραπεία νοσημάτων Εσωτερικής Παθολογίας με εξειδίκευση στο Σακχαρώδη Διαβήτη.”
Στοιχεία Επικοινωνίας
με την Ιατρό
Χαϊδάρι Αττικής
Διεύθυνση: Φαβιέρου 11, Παλατάκι - Άγιος Γεώργιος (Χαϊδάρι Αττικής), ΤΚ 124 61
Τηλέφωνο: 210 581 5617
Ασπρόπυργος Αττικής
Διεύθυνση: Μπότσαρη Μάρκου 2, Ασπρόπυργος Αττικής, ΤΚ 193 00
Τηλέφωνο: 210 557 3396
Νέα & Άρθρα
Συχνές Ερωτήσεις & Απαντήσεις
Ο σακχαρώδης διαβήτης του τύπου 2 είναι μία νόσος προοδευτικά επιδεινούμενη. Έτσι στα αρχικά στάδια ξεκινάμε την θεραπευτική αντιμετώπιση με δίαιτα και άσκηση, προοδευτικά όμως απαιτείται η χορήγηση αντιδιαβητικών δισκίων για τη ρύθμιση του σακχάρου. Συχνά απαιτείται η συγχορήγηση δύο ή και τριών κατηγοριών φαρμάκων για την ρύθμιση του διαβητικού ασθενούς.
Μετά άλλοτε άλλο χρονικό διάστημα τα δισκία αδυνατούν να μειώσουν τα επίπεδα του σακχάρου. Αυτό οφείλεται στο ότι προοδευτικά επιδεινώνεται η βλάβη του παγκρέατος και τα β-κύτταρα αδυνατούν να εκκρίνουν πλέον ινσουλίνη.
Όταν λοιπόν οι ασθενείς λαμβάνουν τη μέγιστη δόση των υπογλυκαιμικών δισκίων και δεν επιτυγχάνουν τους στόχους ρύθμισης, πρέπει να γίνεται έναρξη θεραπείας με ινσουλίνη.
Η ινσουλινοθεραπέια ξεκινά μετά μακρά διάρκειας διαβητικής νόσου, οπότε τα υπογλυκαιμικά δισκία ‘’αποτυγχάνουν’’ να ρυθμίσουν το σάκχαρο. Έτσι η χορήγηση ινσουλίνης είναι η μόνη ενδεδειγμένη θεραπευτική αγωγή.
Ωστόσο υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις που διαβητικοί θα χρειασθούν για κάποιο χρονικό διάστημα θεραπεία με ινσουλίνη, μετά όμως ορισμένο διάστημα μπορούν να επανέλθουν στα αντιδιαβητικά δισκία.
Τέτοιες περιπτώσεις είναι:
- Νεοδιαγνωσθέντες διαβητικοί με εκσεσημασμένη υπεργλυκαιμία (π.χ. HbAic> 9%) και συμπτώματα, ιδίως διαβητικής κατοξέωσης, πρέπει να αντιμετωπίζονται άμεσα με ινσουλίνη. Μετά τη ρύθμιση μπορεί να δοκιμασθεί διακοπή της ινσουλίνης και αντιμετώπιση με άλλα θεραπευτικά σχήματα π.χ. συνδυασμό δισκίων
- Διαβητικοί που ρυθμίζονται με υπογλυκαιμικά δισκία κατά τη διάρκεια καταστάσεων stress(όπως μετά οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου, βαριά λοίμωξη, χειρουργική επέμβαση ή θεραπεία με κορτιζόνη) παρουσιάζουν σημαντική απορρύθμιση του σακχάρου. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να χρειασθεί ινσουλινοθεραπεία. Μετά την αποδρομή της κατάστασης stress μπορεί να διακοπεί η χρήση ινσουλίνης και να επανέλθουν στην προηγούμενη φαρμακευτική αγωγή
- Γυναίκες με γενετική προδιάθεση για εμφάνιση ΣΔ2 είναι δυνατόν κατά την εγκυμοσύνη να εμφανίσουν διαβήτη (διαβήτη κύησης). Στην εγκυμοσύνη αντενδείκνυται η χορήγηση αντιδιαβητικών δισκίων και η ρύθμιση του σακχάρου γίνεται με ινσουλίνη. Μετά τον τοκετό, τα επίπεδα σακχάρου επανέρχονται στα προ κυήσεως επίπεδα, οπότε η ινσουλίνη διακόπτεται.
Μικρή αύξηση του σωματικού βάρους 3-4 kg που μπορεί να είναι και μεγαλύτερη είναι αναπόφευκτη μετά την έναρξη ινσουλινοθεραπείας.
Παράγοντες που συμβάλλουν σ’ αυτό είναι:
- Κατάργηση της πολυουρίας, της αφυδάτωσης, κατακράτηση νατρίου και νερού
- Διακοπή της σακχαρουρίας, με αποτέλεσμα ‘’διάσωση’’ θερμίδων που χάνονται με την αποβολή σακχάρου στα ούρα
- Υπογλυκαιμικά επεισόδια, που οδηγούν σε αυξημένη πρόσληψη θερμίδων στην προσπάθεια των ασθενών για ανάταξη της υπογλυκαιμίας
- Διαιτητικές παρεκτροπές: φαίνεται να είναι ο σημαντικότερος παράγοντας δεδομένου ότι οι ασθενείς θεωρούν ότι μπορούν να τρώνε οτιδήποτε αρκεί να αυξήσουν τις μονάδες ινσουλίνης. Η δίαιτα εξακολουθεί να αποτελεί το πρώτο και σημαντικό βήμα στη ρύθμιση του σακχάρου
Πέρα από τη μικρή αύξηση σωματικού βάρους, την υπογλυκαιμία και κάποιες τοπικές αντιδράσεις στα σημεία των ενέσεων, τα πλεονεκτήματα της μείωσης του σακχάρου στο αίμα υπερτερούν κατά πολύ των πιθανών κινδύνων, δεδομένου ότι βελτιώνονται τα συμπτώματα του ασθενούς και προλαμβάνονται οι απώτερες επιπλοκές.
Σήμερα χρησιμοποιούνται προγεμισμένες πένες με φυσίγγια ινσουλίνης. Για τη χορήγηση της ινσουλίνης χρησιμοποιούνται βελόνες λεπτές, οξείες με επικάλυψη σιλικόνης ώστε να εισέρχονται στο δέρμα ανώδυνα. Έτσι το τρύπημα πονάει σαφώς λιγότερο από τα τρυπήματα που γίνονται στα δάχτυλα για την μέτρηση του σακχάρου αίματος.
Η εγκυμοσύνη αντενδείκνυται όταν η διαβητική ασθενής έχει αρρύθμιστη υπέρταση, διαγνωσμένη στεφανιαία νόσο, χρόνια νεφρική ανεπάρκεια και ενεργός παραγωγική διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια.
Στις υπόλοιπες περιπτώσεις επιτρέπεται η κυοφορία, θα πρέπει όμως το σάκχαρο να είναι άριστα ρυθμισμένο τόσο κατά τη σύλληψη όσο και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, για την αποφυγή αποβολών, συγγενών ανωμαλιών και απώτερων κινδύνων για το παιδί και τη μητέρα. Η ρύθμιση του σακχάρου κατά την εγκυμοσύνη γίνεται αυστηρά με χρησιμοποίηση ινσουλίνης.